رابطه کیفیت زندگی، سبک زندگی، عملکرد تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه اصفهان

زمینه و اهداف: با توجه به اهمیت پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل تأثیرگذار برآن و همچنین با در نظر گرفتن کاهش پیشرفت تحصیلی، میزان پیش‌بینی پذیری هریک از متغییر های کیفیت زندگی، سبک زندگی، عملکرد تحصیلی را بر پیشرفت تحصیلی در این پژوهش بررسی می‌گردد. روش بررسی: در یک مطالعه همبستگی، نمونه 150 نفری از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 1391-1390 که تعدادشان 657 نفر بود از طریق فرمول نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه سبک زندگی (BASIS-A)، عملکرد تحصیلی درتاج و پرسشنامه  کیفیت زندگی (فرم کوتاه پرسشنامه  کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی) روی نمونه  مورد نظر اجرا شد. اطلاعات خام به وسیله  Spss16 و با اجرای آزمون‌های توصیفی (فراوانی، شاخص‌های مرکزی، شاخص‌های پراکندگی) و استنباطی از جمله همبستگی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر صورت گرفت. یافته‌ها: از بین مؤلفه‌های سبک زندگی سه مولفه محتاط بودن (0/836=B)، نیاز به تأیید (0/966=B) و تعلق داشتن (0/55-=B) قدرت پیش‌بینی، پیشرفت تحصیلی را دارند.  بین کیفیت زندگی، سبک زندگی، عملکرد تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود ندارد (0/05 P<0/156=F). نتیجه‌گیری: در بررسی سبک زندگی و عملکرد تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان می‌توان اینگونه برداشت کرد که کیفیت زندگی و سبک زندگی دانشجویان و عملکرد تحصیلی ارتباطی با یکدیگر ندارند و در بین مؤلفه‌های سبک زندگی تنها نیاز به تائید بودن و تعلق اجتماعی و محتاط بودن می‌توانند کیفیت زندگی را تبیین کنند.